DO PRACY

Środa, 29 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

DO PRACY

Niedziela, 26 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

NORDO TY MOJA! [Swarzewo - Krokowa - Swarzewo]

Sobota, 25 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

Po poprzedniej, przyjemnej i udanej wycieczce starotorzem z Pszczółek do Żelisławek i dalej do Sobowidza spodobało nam się jeżdżenie śladem nieistniejących kolei. Korzystając z coraz silniej wybuchającej kolorem i zapachem wiosny, wybraliśmy się na kolejną wycieczkę po torach. Kociewie zamieniliśmy na Kaszuby, północne Kaszuby zwane Nordą. Ostatnio byłem w tym rejonie w 2006 roku i pamiętam, że podobały mi się te tereny. Dzisiejsza trasa wiedzie ścieżką rowerową wybudowaną na starotorzu relacji Puck - Krokowa. Wyruszyliśmy z Gdańska o godzinie 0830 w tym samym składzie, co poprzednio, tym razem jednak samochodami. Wystarczy przygód z pakowaniem ośmiu rowerów do pociągu.

O godzinie 1000, po rozwiązaniu pewnego problemu przy pomocy szlifierki kątowej oraz wypakowaniu rowerów, wjeżdżamy na szlak przy stacji Swarzewo. Dawno już minęły czasy świetności budynku dworcowego, którego okna z wytłuczonymi szybami, pozabijane są płytą OSB. Szkoda, bo można by było wykorzystać go turystycznie.

Mapa trasy.

Po około dwóch kilometrach zatrzymujemy się na wspólne, pamiątkowe, jak to określił Ryszard, selfie z wiatrakami.

Ekipa w Swarzewie.

Chwilę później ruszamy w luźnym szyku na zachód.

Na trasie.

Stację Łebcz mijamy, by po kilku minutach zatrzymać się w Starzyńskim Dworze.

W Starzyńskim Dworze.

Tu śniadamy,...

W Starzyńskim Dworze.

...relaksujemy się w promieniach wiosennego słońca...

W Starzyńskim Dworze.

...i zdobywamy wiedzę o atrakcjach na trasie.

W Starzyńskim Dworze.

Po czym ruszamy dalej.

Na trasie.

Mijamy Radoszewo...

Radoszewo.

...i zatrzymujemy się w Kłaninie, gdzie planista Ryszard wyznacza cele na jedną z następnych wędrówek.

W Kłaninie.

Po krótkim postoju, przewinięciu i napojeniu Marysi, postanawiamy zjechać ze ścieżki, by odwiedzić pałac wzniesiony w połowie XVII wieku i mocno przebudowany w końcu XIX wieku. Przedwojennymi właścicielami majątku była rodzina Grass [krewni Güntera].

Kłanino. Pałac.

Oglądamy też ruiny zabudowań folwarcznych.

Kłanino. Na terenie folwarku.

Ryszard [zdaje się, że główny bohater moich zdjęć] ponownie namierza cel.

Ogniomistrz Ryszard.

Kawałek za Kłaninem Marysi kończy się prąd. Pochylam więc fotelik, żeby główka nie leciała do przodu. Świetna funkcja fotelika Hamax.

Ty mnie wieziesz, a ja śpię.

Trzeci etap wędrówki doprowadza nas do Krokowej, gdzie na końcu ścieżki Ryszard robi nam rodzinne zdjęcie z wiosną w kadrze. Marysia wyczuła bliski postój i się ocknęła.

Krokowa. Koniec trasy.

Oglądamy kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej...

Krokowa. Kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

...i wjeżdżamy na teren pałacu.

Krokowa. Pałac.

Dziatwa szaleje w Krokolandii...

Krokolandia.

...a ja z Ryszardem, który jednym uchem tkwi w pracy,...

Praca w pięknych okolicznościach pałacowego parku.

...robimy rekonesans okolicy.

Krokowa.

Krokowa.

Krokowa.

Von Krockow?

Ostatecznie lądujemy wszyscy na kocu piknikowym.

Piknik w Krokowej.

Po ponad godzinnym popasie ruszamy w drogę powrotną.

Powrót długą i prostą ścieżką krokowską.

Po drodze postanawiamy jeszcze zjechać ze ścieżki w Starzyńskim Dworze, by obejrzeć wyjątkowy pomnik żołnierza radzieckiego. Jego wyjątkowość polega na tym, że wojak nie jest przedstawiony jako uzbrojony, dumny gieroj zdobywca lecz jako zmęczony wojną jeniec z rezygnacją wbijający wzrok w ziemię i zaciskający w niemym geście pięść za plecami.

Upamiętnia on żołnierzy radzieckich w niewoli niemieckiej, których wykorzystywano do niewolniczej pracy w majątku Grassów, a więziono w położonej nieopodal pomnika stodole.

Starzyński Dwór. Przy pomniku umęczonego gieroja.

Pół godziny później dojeżdżamy do Swarzewa. Pakujemy rowery na samochód i zadowoleni wracamy do Gdańska.

Do wkrótce.

DO PRACY

Sobota, 25 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

DO PRACY

Piątek, 24 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

DO PRACY

Wtorek, 21 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

DO PRACY

Poniedziałek, 20 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

DOJAZD

Czwartek, 16 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

WALICHNOWSKI ZYGZAK [Tczew - Gniew - Twarda Góra]

Czwartek, 16 kwietnia 2015 | Komentarze: 0

Kto czytał, ten wie, że pod koniec wędrówki „W Krainie Deszczowców”, po przejechaniu w deszczu 70 kilometrów z Nowego do Tczewa, odgrażałem się: „My tu jeszcze wrócimy... ze Słońcem!”.

Pięć lat później „nadejszła wiekopomna chwila”. Wprawdzie wróciłem sam. Wprawdzie zmodyfikowałem nieco trasę. Wprawdzie jechałem z północy na południe, odwrotnie niż poprzednio. Jednak wróciłem i odkryłem wiele nowych miejsc. Warto wracać w te same rejony. Dzięki temu można je lepiej poznać.

Dzień witam w Tczewie przy zabytkowych mostach.

Stamtąd jadę do Gorzędzieja by obejrzeć pięknie położony na skarpie wiślanej kościół p.w. św. Wojciecha.

Z Gorzędzieja odbijam na Subkowy w celu odwiedzenia między innymi starego cmentarza poewangelickiego.

Przez wieś, której nazwa wiele mówi o dzisiejszej pogodzie...

...docieram do Małego Garca. Tu mały zapomniany cmentarzyk za wsią...

...i zespół zabudowań z dworem, gołębnikiem, kuźnią i pięknym drzewostanem w parku.

Nieopodal na granicy Małego Garca i Rybaków znajduje się pozostałość baterii artyleryjskiej z początku ubiegłego wieku.

W Rybakach oglądam jeszcze odrestaurowany pałac z II połowy XIX wieku oraz węzeł hydrotechniczny odpowiadający za odwadnianie Niziny Walichnowskiej [to tak w wielkim skrócie].

Chwilę później jestem w Międzyłężu, gdzie pięć lat temu przeoczyłem dom Conrada Dirksena. Nadrabiam zaległość.

Odwiedzam też cmentarz mennonicki z pięknie zachowanym ogrodzeniem.

W Małych Walichnowach oglądam jeden z ładniejszych cmentarzy na Nizinie. Ciekawy z uwagi na ceglaną, dwupoziomową kostnicę zbudowaną w 1912 roku.

Największym niedopatrzeniem podczas poprzedniego mojego tu pobytu było minięcie domu Starosty Wałowego Niziny Walichnowskiej - Petera Rudolfa Dirksena. Prowadzi doń boczna, obsadzona brzozami droga zaczynająca się przy cmentarzu. Wzniesiony w 1878 roku, a dziś walący się budynek, stojący wśród bezlistnych jeszcze drzew, sprawia niesamowite wrażenie miejsca opuszczonego bardzo dawno temu, mimo, że ktoś tu jednak bywa sądząc po obecności uli.

Stamtąd dawnym torem wąskotorówki jadę do Wielkich Walichnów, gdzie oglądam wzniesioną w połowie XIX wieku kuźnię z częściowo zabudowanym podcieniem szczytowym,

XV-wieczny kościół pw. św. Jana Chrzciciela,

I kolejny cmentarz mennonicki,

Ostatnim ciekawym obiektem, który chcę zobaczyć w Wielkich Walichnowach jest ślad po kwidzyńskiej kolei wąskotorowej, kończącej tu swój bieg oraz, wykorzystywany dziś jako dom mieszkalny, budynek stacji Gross Falkenau, jak nazywała się wieś w czasie największej świetności kolejki.

Dalej przez dawną Wyspę Kuchenną i Polskie Gronowo zbliżam się do południowo zachodniego skraju Niziny Walichnowskiej w miejscu, gdzie tor wspomnianej wąskotorówki wspinał się do wsi Ciepłe i dalej do Gniewu.

W tym miejscu poza samym nasypem, jako pozostałością kolejki, na uwagę zasługuje grodzisko z przełomu XI i XII wieku.

Wjechawszy "po torach" do Ciepłego oglądam dwór Kurta Fibelkorna...

...i odwiedzam właściciela na pobliskim cmentarzu.

Przez Gniew...

...ujście Wierzycy...

...i zalesione wzgórza, zwane przez Jana Sobieskiego Alpami Tymawskimi,...

...dojeżdżam do Tymawy i kościoła św. Michała Archanioła.

Później, wydawać by się mogło, okrężną drogą przez Betlejem i Rzym udaję się do Opalenia. W Opaleniu oglądam między innymi poewangelicki kościół wybudowany w latach 1892-1893.

Stamtąd przez lasy kieruję się w stronę dwóch małych osad - Małego i Dużego Wiosła. Po drodze odwiedzam jeszcze pomnik wielkiego regulatora Wisły - Gottlieba Schmida.

Wycieczkę kończę w punkcie widokowym między wspomnianymi osadami.

Następnie czeka mnie już tylko szybki przejazd do Twardej Góry na pociąg.

...WIĘCEJ SŁÓW I OBRAZÓW ZNAJDZIESZ TRADYCYJNIE NA KOLE.

ZAPRASZAM.

Do wkrótce.

DO PRACY

Poniedziałek, 13 kwietnia 2015 | Komentarze: 0