ZAKUPY I INNE

Piątek, 22 czerwca 2018 | Komentarze: 0

WŁÓCZĘGA PO ZIEMI CHEŁMIŃSKIEJ IV

Niedziela, 10 czerwca 2018 | Komentarze: 5

POWRÓT

Dziś ostatni dzień na ziemi chełmińskiej. Jedziemy do najbliższej stacji PKP. Do Grudziądza. Ale rozglądamy się uważnie i jeszcze na sam koniec kilka ciekawostek wyłapujemy.

Migawka z wędrówki.

Dziś jeszcze wcześniej budzi nas słońce. Oczywiście nie licząc pobudki o trzeciej, zafundowanej przez jakichś imprezowiczów, którzy przyjechali się wykąpać. Znowu muszę suszyć śpiwór, bo znowu spałem pod gołym niebem. Cudownie. W tym słońcu to jednak moment.

Kilka zdjęć:

Gdzieś w drodze.

Dębiniec. Kaplica.

Piaski. Kościół.

Buczek w piaskach. Bo piasków mało było.

Zjazd w dolinę Wisły.

...WIĘCEJ SŁÓW I OBRAZÓW ZNAJDZIESZ TRADYCYJNIE NA KOLE.

ZAPRASZAM.

Do wkrótce.

ZAKUPY I INNE

Wtorek, 29 maja 2018 | Komentarze: 0

KOSA #03

Niedziela, 13 maja 2018 | Komentarze: 0

Dziś wracamy. Ale nie tak od razu.

Kilka migawek z wycieczki:

Pakowanie sakwojażu.

Pamiątkowa fotka.

Jeszcze trochę historii i wspomnień na koniec.

Ostatnie spojrzenie na latarnię.

I w drogę.

Zwiedzamy wieżę kierowania ogniem artyleryjskim.

Maria namierza wrogie jednostki.

Agnieszka na ścieżce nad "małym morzem".

Stąd do Szperku ciągnie się Ryf Mew, na którym odbywa się Marsz Śledzia.

...WIĘCEJ SŁÓW I OBRAZÓW ZNAJDZIESZ TRADYCYJNIE NA KOLE.

ZAPRASZAM.

Do wkrótce.

KOSA #02

Sobota, 12 maja 2018 | Komentarze: 1

Drugi dzień helskiej wycieczki. Zwiedzamy miasto, spacerujemy. Trochę rowerowej aktywności też jest. Choć niewiele. Rowerami pokonujemy dziś mniej więcej tyle, co pieszo.

Kilka migawek z wycieczki:

Maria prowadzi.

Dziewczyny i łodzie.

Maria, tata i beton.

Na początku Polski.

Maria namierza wroga.

Nasza kwatera u stóp latarni.

Widok z latarni.

I znowu 216 schodów w dół.

Znów piasek.

Koniec dnia.

Pora do domu.

...WIĘCEJ SŁÓW I OBRAZÓW ZNAJDZIESZ TRADYCYJNIE NA KOLE.

ZAPRASZAM.

Do wkrótce.

KOSA #01

Piątek, 11 maja 2018 | Komentarze: 2

Trafił się wolny dłuższy weekend. Chwila zastanowienia, gdzie by tu na rower z przyczepką. Wybór pada na Kosę, czyli mierzeję helską. Plan na dziś jest taki: samochodem do Władysławowa i stamtąd rowerami do Helu. Wyjazd z Gdańska opóźnia nam się o kilka godzin i we Władysławowie jesteśmy dopiero około 14:00. Wypakowujemy rowery, przyczepkę i cały sakwojaż, jemy obiad i wreszcie około 15:00 ruszamy na Kosę.

W skrócie było tak:

Start.

Meta.

Kilka migawek z wycieczki:

Na starcie.

Marcin wyzywa burzę.

Wyścig z burzą.

Buczki na torze.

Jana zaduma nad wąskim torem.

...WIĘCEJ SŁÓW I OBRAZÓW ZNAJDZIESZ TRADYCYJNIE NA KOLE.

ZAPRASZAM.

Do wkrótce.

RYDWANEM W TEREN

Niedziela, 29 kwietnia 2018 | Komentarze: 1

Marysia wyrosła z fotelika, a na rowerku jeszcze w teren i na większe dystanse się nie nadaje. Rowerek ćwiczymy więc na ścieżkach okołoosiedlowych, a na dłuższe trasy kupiliśmy przyczepkę. Jest to dla mnie trochę nowość. Woziłem wprawdzie w takiej samej przyczepce chłopaków, ale to było ponad dziesięć lat temu, a jak wiadomo, nikomu lat nie ubywa. No może poza Krzyśkiem Ibiszem.

Wydawało mi się, że przyczepka nadaje się do jazdy terenowej mniej więcej w tym samym stopniu, co wózek, czyli raczej średnio. Ale muszę przyznać, że pozytywnie mnie zaskoczyła. Wszyscy troje dajemy radę. To znaczy przyczepka daje radę pokonać nawet konkretny teren, ja daję radę fizycznie ją pociągnąć nawet na stromszych podjazdach, a i Marysia nie narzeka [zbyt intensywnie] na wyboje, mimo, że jedyną amortyzacją przyczepki jest powietrze w oponach. Reasumując. Od tej chwili będzie się tu pojawiać więcej relacji z wycieczek rodzinnych - przyczepkowych. Dodałem też kategorie: "rodzinne" i "przyczepka", ale to chyba raczej tak dla siebie i dla statystyki.

Migawka z wędrówki.

Na terenową inicjację z przyczepką wybraliśmy się do Lasu Otomińskiego. Najpierw po utwardzonym [chodnikami i ulicami] do Wróblówki znajdującej się na granicy lasu i dalej już w terenie szlakiem rowerowym nad Jezioro Otomińskie.

W Lesie Otomińskim.

W Lesie Otomińskim.

W drodze.

Piknik.

Piknik.

Podczas krótkiego pikniku Marysia cały czas mówi: "mieliśmy tu być tylko jedną godzinkę i jechać na plac zabaw". Ja przekonuję Marysię, że najfajniejsza droga na plac zabaw wiedzie dookoła jeziora, na co ona przystaje i ruszamy w jeszcze bardziej wymagający teren.

W Lesie Otomińskim.

W Lesie Otomińskim.

W Lesie Otomińskim.

W Lesie Otomińskim.

No i nareszcie to co niespełna pięcioletnią dziewczynkę cieszy najbardziej - plac zabaw i towarzystwo innych dzieci.

Na placu zabaw.

Na placu zabaw.

Kilka razy podczas tej wycieczki teren pokonał był mnie i przyczepkę. Niestety grząski piach na podjeździe plus kilkunastokilogramowy balast na dyszlu wysadza skutecznie z siodła.

Było prowadzone.

Do wkrótce.

CZASEM JEST TAK, ŻE SIĘ NIE DA

Poniedziałek, 9 kwietnia 2018 | Komentarze: 2

Miało być więcej, dalej, ciekawiej. Czasami jest tak, że się nie da. Czasami jest to zrozumiałe, a czasami przyczyna pozostaje niepojęta. Cóż? Nie tym razem. Kilka zdjęć na pamiątkę. Nie, nie zrezygnowałem. Ciąg dalszy, bez najmniejszej wątpliwości, nastąpi...

#1

#2

#3

#4

#5

#6

#7

#8

#9

#10

#11

#12

#13

Do wkrótce.

OSTATNI MOST

Poniedziałek, 8 stycznia 2018 | Komentarze: 2

Zauroczony pięknem lasów dawnej Pomezanii, musiałem w krótkim czasie wrócić na ich łono. Niestety, z uwagi na długość dnia, zaledwie na chwilę. I tak oto po prawie półtora miesiąca od mojej ostatniej wizyty, jestem tu znów. Dzisiejszą trasę zaczynam w miejscu, w którym zakończyła się tamta listopadowa wycieczka. W Suszu.

Migawka z wędrówki.

Panorama Susza zza jeziora Suskiego.

Grodzisko krzyżackie i kościół św. Antoniego Padewskiego.

Dwór Fabiana zu Dohna.

Kanał Liwy.

Przy Wysokim Moście.

Święte drzewo Prusów?

Kamieniec.

WIĘCEJ SŁÓW I OBRAZÓW ZNAJDZIESZ NA KOLE.

ZAPRASZAM.

Do wkrótce.

[Z JANEM]

Sobota, 30 grudnia 2017 | Komentarze: 0